رابرت لیبرمن کارگردان مطرح تبلیغات تجاری درگذشت
تاریخ انتشار: ۲۷ تیر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۲۵۵۴۲۳
رابرت لیبرمن کارگردان فیلم «آتش در آسمان» در ۷۵ سالگی درگذشت.
به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو به نقل از هالیوود ریپورتر، رابرت لیبرمن کارگردان آمریکایی که جوایز متعدد از جمله جایزه انجمن کارگردانهای آمریکا (DGA) را در کارنامه داشت از دنیا رفت.
رابرت لیبرمن ۱۵ فیلم سینمایی ساخته بود که «همه چیزی که برای کریسمس میخواهم»، «دی۳: اردکهای قدرتمند» و «آتش در آسمان» از جمله آنها بودند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
پسر وی نیک لیبرمن که کارگردان تئاتر سرچ لایت پیکچرز است، گفت لیبرمن پس از مبارزه طولانی با سرطان، اول جولای در لسآنجلس درگذشت.
لیبرمن برای شرکتهایی مانند مکدونالد، هالمارک و اوریو تولید برنامههای تلویزیونی را بر عهده داشت و با چهرههایی از پرزیدنت کلینتون، ری چارلز و جری لوئیس گرفته تا مایکل جردن، آن هاتاوی و کنان تامپسون کار کرد. وی بارها نامزدی جایزه کلیو را که مهمترین جایزه تبلیغات و طراحی است، کسب کرد و ۲۹ بار برنده آن شد. وی سال ۱۹۹۶ اولین برنده جایزه بهترین کارگردانی بازرگانی انجمن کارگردانهای آمریکا شد و پس از آن ۳ بار دیگر نامزدی این انجمن را به دست آورد و سال ۱۹۹۶ برای بار دوم آن را کسب کرد.
بسیاری از کارهای او از طریق هارمونی پیکچرز که او با استوارت گراس تأسیس کرد، انجام شد و او بیش از ۲ هزار آگهی تبلیغاتی را در همین کمپانی ساخت.
لیبرمن در دانشگاه بوفالو تحصیل کرده بود و او بود که اساسا برنامه مدرسه فیلم آنجا را شکل داد و اولین دانشجوی این دانشگاه بود که در رشته فیلم فارغالتحصیل شد.
پس از آمدن به لسآنجلس، اولین تله فیلمی که او کارگردانی کرد حول محور فوتبال حرفهای شکل گرفت که سال ۱۹۸۰ ساخته شد و فیلمی درباره زندگی واقعی راکی بلیر بود.
وی در مصاحبهای گفته بود: توصیه من به افرادی که در تلاش برای ورود به این تجارت هستند این است که باید کاملا نترس و بیباک باشید. اگر این کار را میخواهی، باید آن را با تمام وجودت بخواهی و باید با تمام وجودت آن را دنبال کنی. من میخواستم در این کار باشم و اکنون با نگاهی به گذشته خوشحالم که عمرم را در این راه گذراندم.
منبع: خبرگزاری دانشجو
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت snn.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری دانشجو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۲۵۵۴۲۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تماشای یک منظومه عاشقانه و انسانی در تهران/ چرا کارگردان شدم؟
پیمان خازنی آهنگساز و نوازنده موسیقی ایرانی که این روزها پروژه موسیقایی نمایشی «مجنون آن لیلی» به نویسندگی محمود توسلیان را در تالار حافظ به صحنه برده اسن در گفتوگو با خبرنگار مهر درباره انگیزه های خود برای به صحنه بردن این اثر که به نوعی چندمین تجربه او در حوزه تلفیق موسیقی و نمایش محسوب می شود، توضیح داد: زبان و ادبیات فارسی غنیترین ثروت ما ایرانیان است و پرداختن به متون کهن فارسی، یک مراجعه درست در راستای ساختن دنیای جدید برای اقوام ایرانی محسوب میشود. در این راستا منظومه «لیلی و مجنون» حکیم نظامی گنجوی به قدری غنی است که به جرات میتوان آن را بزرگترین منظومه عاشقانه در ادبیات جهان دانست.
وی افزود: از زمانی که با این شاهکار آشنا شدم هربار که به سراغش میروم، ظرفیت تازهای در آن پیدا کرده و تشویق میشوم از زاویهای دیگر به آن بپردازم. «لیلی و مجنون» هنوز برای من تمام نشده است. پرداختن به چنین آثاری کار دشواری است؛ چراکه بیش از هر چیز در این زمینه باید برداشت درستی از مخاطب داشت و این مهم به راحتی میسر نیست.
این آهنگساز بیان کرد: شناخت جهان شاعر و مطابقت آن با سلایق متعدد مخاطب امروزی از طرفی و بازنویسی اثر به زبان امروز از سوی دیگر کار سختی است. رسیدن به این مرحله تازه بنا نهادن سنگ اول است. پس از آن باید به سراغ موسیقی رفت. موسیقی ایرانی ظرفیتهای فراوانی دارد و همراه ساختن آن با گستره وسیع شهر ایرانی نیازمند دقت بالایی است. البته با توجه به اهمیت آشنایی کارگردان با ظرافت موسیقی ایرانی، خودم کارگردانی نمایش را برعهده گرفتم که امیدوارم در این کار بتوانم اندازهها را رعایت کنم. البته آثار پرفروش معمولا جنبه ادبی و فرهنگی را به ناچار قربانی گیشه میکنند اما ما در «مجنون آن لیلی» به دنبال دوسر برد هستیم.
خازنی در بخش دیگری از صحبت های خود تصریح کرد: «مجنون آن لیلی» پر از رنگ و لایههای درونی و بیرونی است. به عبارتی درونش فلسفی و بیرونش عاشقانه است و نمایشنامه این ابزار را در اختیارم گذاشت تا لایهها برای سطوح مختلف سنی و فکری جاگذاری شود. طراحی لباس و طراحی نور نیز ۲ رکن مهم صحنهاند. با این ابزار تلاش کردم که رویا تولید کنم
وی در پایان اظهار کرد: البته من این کارها را یک رشته منظم میبینم؛ این رشته تالیف که توسط یک آهنگساز کارگردانی میشود، به زودی حضور آهنگسازان جوان را در پی خواهد داشت. ضمن اینکه معتقدم آهنگسازی به دلیل انتزاعی بودن از کارگردانی دشواریهای بیشتری دارد و امیدوارم علاقهمندان به این موضوع توجه بیشتری داشته باشند.
پروژه موسیقایی نمایشی «مجنونِ آن لیلی» به نویسندگی محمود توسلیان، آهنگسازی طراحی و کارگردانی پیمان خازنی، تهیه کنندگی ساسان سالور و حمیدرضا علی نژاد، روایت رشید کاکاوند، خوانندگی هادی فیض آبادی (با همراهی زهره فیروزی و امید نصری) و بازی عمار تفتی، زهره فیروزی، ملیکا شهاب، رز ایزدی، سپیده موسوی، علی تیمور فامیان، آتنا قرایی، سیما نوروزیان روزهای چهارشنبه، پنجشنبه و جمعه ساعت های 18:30 و 21 در تالار حافظ تهران میزبان مخاطبان است.
کد خبر 6096120 علیرضا سعیدی